Jasin KTWO - Ciche Wzgórze

Wbiłem na szlak to ciche wzgórze
Podróż w głąb siebie by poznać swą duszę
Pytasz chce ci się ja mowie że muszę
Znaleźć wodę gdy mam w sobie susze

Tworzę nie duszę
Emocje tu kruszę
Zapełniam pustkę
Zanim znowu usnę
Kieruje sojusze
Ucinam bluszcze
Wspierasz mnie
To nie odpuszczę

Podróż w górę to oczyszczenie
Bo każdy krok daje mi nadzieje
Wpadam w to nawet jak wieszcza burze
Samodoskonalenie trip ciche wzgórze

Ciche wzgórze masz mnie w naturze
Kiedy uciekam od życia w strukturze
Jak wejdę na szczyt swój plecak zrzucę
Ziomki położą mi taga na murzе

Palec na ustach to wzgórze milczenia
Niеpisany pakt miejsce połączenia
To od dzieciaka się we mnie nie zmienia
Idąc pod górę bliżej mam do nieba
Do ciebie bliżej bo w końcu tam wejdę
I wezmę swych ludzi jak będą w potrzebie
I idę tą trasą nie tylko dla siebie
A znika to w chwili jak ktoś odejdzie

Jak ktoś odejdzie
Jak ktoś odejdzie
Jak ktoś odejdzie

To nie zmienia faktu
Że nie brakuje mi kontaktu
Chcesz iść ze mną
Ślady w stronę traktu
Już wcześniej stawiałem fundamenty zamku
Od ciebie zależy odbiór tego rapu
Mój to pola pełne kwiatów
Wyginam wersy nie gram szantów
Moja kolej masz tu partie szachów
Takie ruchy to atut

Ty chciałbyś mieć pole batów
A masz jedynie ba ta ta tów
Jak wbijam w cień rozcinam na pół
Nie omijam a odbijam nabój

Jak mam chwile to cisnę
Jasin nakurwia wzgórza mistyczne
Teraz mam jedno wyjście
Kroczę w stronę cichego wzgórza
To umysł i ciało, energia i dusza
Mam motywacje mnie nie trzeba zmuszać
Prosić o deszcz gdy gniecie nas susza

Nieświadomych łapie dysfunkcja
Jasin na beatcie z Domanem fuzja
Wejście na szczyt rozwija nie niszczy
Wolę życie w miłości niż takie w nienawiści

Ale to nie zmienia faktu
Szacunku nie otrzymasz w spadku
Wbijam tam po to by pokazać różnice
Tam gdzie ludzie stoją ja ciągle idę

Wbiłem na szlak to ciche wzgórze
Podróż w głąb siebie by poznać swą duszę
Pytasz chce ci się ja mowie że muszę
Znaleźć wodę gdy mam w sobie susze