original text at mamqa.com/ulyricsnew/xmaseda65-por-dentro-1705036
Morro por dentro, sempre que penso
En que non vas a volver nunca mais
Sigue doendo, anque pase o tempo
Cando pregunta por ti miña mai
Eras a súa favorita preguntame que nos pasou, non llo sei explicar
Nin eu o entendo, (...)
Morro por dentro, sempre que penso
En que non vas a volver nunca mais
Sigue doendo, anque pase o tempo
Cando pregunta por ti miña mai
Eras a súa favorita preguntame que nos pasou, non llo sei explicar
Nin eu o entendo, (...)
Morro por dеntro, pero no fondo estou contento
Porquе vexo en todo o que subes a instagram o feliz que estas sendo
Silencieiche as historias e as fotos pero sempre as acabo vendo
E mira que o intento, pero antes das 24 acabo caendo
Na tentación, e sei que fun un cabrón
Marchei sin dar explicacións pero sabes que non
Che fixen nada por mal, o mas real que me pasou
Sigo soñando con facerche un fillo ao sacar as oposicións
Con que a miña familia sexa a tua e a miña vida a a dos dous
E sei que xa e tarde
Non somos os mismos que cando marchaches
Tas centrada en ti e non quero rayarte
Esto non e un perdon non me permitiria volver a fallarche
Pero necesitaba falarche necesitaba contarche que
Morro por dentro cando penso que non estás
Que todo quedou atrás
A tarde en xilloy todos os besos na facultad
A coruña no veránn
Es a miña favorita preguntome que nos pasou non mo sei explicar
Eque non poido parar de pensar
Que o noso merece outra oportunidad
Ainda que a veces a verdad, intento pensar, que todo quedou no pasado
Encólleseme o corazón, se escoito a canción, que ningun dos dous superamos
Elexíchesme ainda que tuveramos que tar separados (no, no)
E agora sei que te jodin para sempre
É un feito, non podo cambialo
Perdín a túa mirada
Toda a paz que me dabas
O teu sorriso o teu olor os teus bicos o noso humor
Apretarche a mau tres veces, as carbonaras
Deso non queda nada
De nós non que da nada
Ahora hai recordos semi-bos porque puido ser e non foi, unha caixa na habitación e fotos archivadas
E ahora hai pelos rubios e marróns na almoada
Pendientes de pavas que nin sei como se chaman
Ontes soñei que eras tu a do outro lado da cama
Mireina e non tiña a tua cara, e ahora
Morro por dentro, sempre que penso, en que non vas a volver nunca mais
Sigue doendo anque pase o tempo, cando pregunta por ti miña mai
Eras a súa favorita e a miña tamen joder debo de ser subnormal
Nin eu o entendo, pero o feito xa esta feito, non poido volver pa atrais
Morro por dentro, sempre que penso
En que non vas a volver nunca mais
Sigue doendo, anque pase o tempo
Cando pregunta por ti miña mai
Eras a sua favorita preguntame que nos pasou, non llo sei explicar
Nin eu o entendo, (...)